O jak... olimpiada sportów ogrodowych

Lubimy aktywnie spędzać czas. Tak się szczęśliwie złożyło, że pomimo tego, iż mieszkamy w blokowisku, to mamy do dyspozycji całkiem spore podwórko (choć wolę mówić o nim: ogród, bo sąsiedzi bardzo dbają o imponujący wygląd kwiatów i krzewów, aż miło popatrzeć). Dlaczego by nie skorzystać z danej możliwości i nie spędzać czasu na wolnym powietrzu?

Aby nie było nudno (bo wtedy głupotki przychodzą do głowy), zaproponowaliśmy ostatnio dzieciom Olimpiadę Sportów Ogrodowych. Poprosiliśmy, aby rozejrzeli się w pokoju i wymyślili konkurencje sportowe z wykorzystaniem przedmiotów zabranych z domu. Na co się zdecydowali? Otóż, w zawodach uczestniczyły: hula-hop, drewniane rakietki (takie do plażowych rozgrywek), małe, piankowe piłki, miska, woreczki gimnastyczne, dziecięcy zestaw do gry w bule i mała piłka do rugby. Zabawa była przednia :) Do tego wszystkiego mama (czyli ja) wykonała medale. A wierzcie lub nie, ale wszyscy na nie zasłużyli, hehe.

Dzieciaki (dwoje Piskląt i trzecie "pożyczone") sprawdziły się w konkurencjach:

- rzut woreczkiem do celu,

- toczenie koła patykiem,

- przerzucanie piłki przez obręcz,

- odbijanie piankowej piłeczki,

- kręcenie hula-hop na ręce (okazało się, że to było bardzo trudne),

- bieganie wokół klombu (chyba ulubiona przez wszystkie dzieci),

- bule.

Zgrzaliśmy się, zmęczyliśmy, ale było cudnie (oczywiście w zmaganiach uczestniczyli wszyscy, nie wyłączając dorosłych, hehe). Na koniec wszystkie dzieci otrzymały medale za dobrą zabawę, zaangażowanie i przestrzeganie zasad fair play (warto o nich przypominać w trakcie). Przy okazji mieliśmy szansę porozmawiać o tym, że nie musimy być we wszystkim najlepsi. Różnimy się i każdy z nas ma różne talenty, więc w różnych dyscyplinach będzie wieść prym (tak często rodzice o tym zapominają, a szkoda).

O i tak minęło całe przedpołudnie. Kto by pomyślał?