Jeżyki uczą matematyki

Lubicie gry planszowe? Szukacie takiej, w której mogą uczestniczyć nawet całkiem małe smyki? Zdaje się, że mam coś idealnego. Poznajcie „Jeżyki”.

Dawno, dawno temu, kiedy Panicz był jeszcze całkiem małym gagatkiem, pojawiły się w naszym domu „Jeżyki”. Chętnie spędzaliśmy czas przy różnego typu planszówkach, zatem naturalnym było, że i dziecię lubi taką formę rozrywki. Do tego miły dla oka wygląd i elementy kombinatoryki, czego chcieć więcej?

Na czym polega rozgrywka? Na zbieraniu owoców w sadzie J Każdy gracz wybiera parę ogrodników- jeżyków. Kolejno losuje żeton- owoc, który umieszcza zgodnie z instrukcją na owocowych "ścieżkach".  Kto uzbiera komplet w swoim rzędzie, ten dostaje punkty. Ale uwaga, bo można trafić na śliwkę-robaczywkę (wpływają ujemnie na ostateczną liczbę zdobytych punktów).

Dlaczego tak lubimy jeżyki? Dlatego, że nie wystarczy jakkolwiek rozmieszczać wylosowane żetony. Gra skłania do logicznego grupowania owoców np. przy zielonym jabłku można umieścić albo jabłko, albo inny owoc, ale pod warunkiem, że będzie zielony. Wierzcie mi, że niektóre kombinacje wymagają starannego przemyślenia.

Oprócz utrwalania kolorów kształtujemy umiejętności matematyczne- przeliczanie, a w dalszej kolejności dodawanie. Istota rozgrywki to zdobywanie punktów, ale dobra zabawa jest równie ważna. I wiecie co? Nawet trzyletnia Panienka świetnie sobie radzi w tym papierowym sadzie. Przypadek? Nie sądzę J

Wpis z cyklu promującego rodzinne rozgrywki przy stole :) 

<szczegóły projektu znajdziecie tu>