Świąteczne szaleństwo

źródło: polki.pl

Szkolne Święta mają swój niepowtarzalny charakter i koloryt. Niemal zawsze dochodzi do małych przepychanek, dotyczących tego kto i co ma zrobić, przygotować, przynieść. Kiedy uda nam się już dojść do porozumienia i ustalić skład wigilijnego menu (a zdarzyło się raz, że były to chipsy i cola), przechodzimy do tajnego losowania, podczas którego ustalamy osoby do obdarowania. Najczęściej już następnego dnia wszyscy wiedzą, przez kogo zostali wylosowani. Tego zdecydowanie nie lubię. Ginie gdzieś magia i niespodzianka. Lubię niespodzianki :)

Czytaj więcej »

w kontakcie

źródło: kryzysowo.pl

Jadę spokojnie do pracy. Autobusem- jak zwykle. Sama, bo Panicz przeziębiony, więc został w domu. Na jednym z przystanków wsiada młody chłopak (druga-trzecia klasa ponadgimnazjalna). Przybija piątkę z kolegą, który jechał ze mną już wcześniej. Siada. Nie byłoby w tym pewnie niczego dziwnego, gdyby nie to, że obaj mają na uszach słuchawki i mimo tego, że siedzą obok siebie nadal słuchają muzyki.

Czytaj więcej »

czym skorupka za młodu nasiąknie

Lubimy wspólnie spędzać czas.  Robimy wtedy najrozmaitsze rzeczy. Wyciągamy gry planszowe (uwielbiane przez Panicza), wygłupiamy się, jeździmy rowerami lub po prostu jesteśmy ze sobą. Nie wiem, jak to wygląda w Waszych domach, ale u nas dzieciaki uczestniczą niemal we wszystkich możliwych czynnościach. Również w gotowaniu. Szczerze powiedziawszy, odkąd nasz starszak zaczął dobrze chodzić i interesować się zawartością kuchennych szafek (bardzo szybko, hehe), naturalnym stał się jego udział w przygotowaniu posiłków (choć nie ukrywam, że początkowo głównie robił śmietnik, sypiąc gdzie popadnie np. mąkę).

Czytaj więcej »

Trudy wolontariatu

źródło: opiekun.kalisz.pl

Od kilku lat (czwarty bodaj się zaczyna), wraz z dzieciakami ze szkoły odwiedzam Dom Małego Dziecka ( na potrzeby tego bloga nazwałam go Tęczowym, a więcej na jego temat przeczytacie <tu> ). Zajęcia odbywają się dosyć regularnie, oczywiście w ramach wolontariatu. Co robimy w Tęczowym? Najczęściej po prostu jesteśmy. Budujemy z klocków, bawimy się lalkami albo samochodami, czytamy książeczki. Niczego więcej nie trzeba.

Czytaj więcej »

Hospitowany, hospitowana (rzeczownik na tapecie)

źródło:kinopodbaranami.pl

Na początku mojej kariery nauczycielskiej bardzo nie lubiłam hospitacji. Choć miałam zawsze dużo pomysłów na poprowadzenie zajęć, to brakowało mi tej pewności siebie, którą zdobywa się wraz z doświadczeniem. Nie chodziło już nawet o to, że musiałam przygotować coś ekstra.

Czytaj więcej »

Ratujemy w rytmie disco

źródło: http://jit.tim.pl/

Moje wychowawcze kotki są już dość dorosłe. Na tyle dorosłe, aby w maju pisać maturę. Doszłam więc do wniosku, że to ostatni moment, aby na nich zadziałać. Nie tyle wychowawczo (czasem mam wrażenie, że w kwestiach wychowania mam niewiele do powiedzenia, w sumie dobrze, ostatecznie to rodzice są od wychowywania), ile światopoglądowo, a raczej społecznie. Z pomocą Panterki, wyszkolonego ratownika, zorganizowałam lekcję dotyczącą pierwszej pomocy.

Czytaj więcej »

Lego przygoda w teatrze antycznym :)

Co ma wspólnego teatr antyczny z klockami lego? Pozornie nic, do czasu jednak, aż za pomocą tychże klocków spróbujemy przedstawić model amfiteatru. Proste prawda?

Czytaj więcej »

Urodziny Tappiego

źródło: stylowi.pl

Wielkimi krokami zbliża się dzień urodzin Panicza. A ponieważ dziecię me jest niezwykle towarzyskie i uwielbia przebywać z innymi dziećmi, umyślił sobie, że w tym roku zaprosi kilka osób na imprezkę (jak sam to określił).

Czytaj więcej »

Jajko z gramatyczną niespodzianką

źródło: http://manager.money.pl

Większość z Was zapewne doskonale wie, jak wygląda i smakuje czekoladowe jajko z niespodzianką. Ten niezwykły łakoć uwielbiają zarówno dzieci, jak i dorośli. Czasem nawet zastanawiam się, co jest ważniejsze, czy czekolada, czy ukryta wewnątrz zabawka :) 

Czytaj więcej »

I że cię nie opuszczę, aż do śmierci...

Ostatnio moje szkolne kotki dają mi ostro w kość. Szczególnie te licealne z Wyszczekaną Okularnicą na czele. Że nie lubią Mickiewicza, że im się nie podoba i po co on w ogóle pisał.

Czytaj więcej »